De trein is een smeltkroes van persoonlijkheden. Van de onopvallende pendelaar tot de opvallende excentriekeling, van luidruchtige groepen tot de stille ergernis naast je. Op 21 februari 2018 maakte ik het laatste allemaal weer mee.
Tegenover me nemen twee mensen plaats. Een wat oudere, corpulente man, gekleed in een broek, trui en jas van een onbestemde kleur. Naast hem zit een vrouw in een gewatteerde zwarte jas. Ze spreken in een taal die ik niet versta; het klinkt een beetje als gemompel. Maar dat terzijde. Wat me vooral opvalt, is dat ze allebei kauwgom kauwen, hun kaken actief op en neer en heen en weer bewegend. Op zich is dat niet ongewoon, meer mensen kauwen kauwgom, maar de man doet het regelmatig met open mond, en maakt daarbij geluid. Geïrriteerd zet ik mijn oordopjes in en zet Deep Purple live in Rotterdam op, lekker hard, en sluit mijn ogen. Het beeld van de kauwende man vervaagt langzaam. Als ik mijn ogen weer open, zie ik dat het paar is uitgestapt. Ik vervolg mijn reis, bevrijd van ergernis.
Fijne dag😄
#NS