We zijn er even heerlijk tussenuit met ons caravannetje om te kamperen. Wat is het toch fijn om de dagelijkse beslommeringen achter je te laten en simpelweg de dingen te doen die je leuk vindt. Geen klok die tikt, geen verplichtingen, alleen het ritme van de natuur en de vrijheid van het buitenleven.
Bij aankomst op de camping was het gezellig druk. Overal om ons heen hoorde je lachende kinderen, pratende mensen en het geroezemoes van een levendige camping. Het voelde meteen vertrouwd en knus, alsof je in een klein vakantiedorpje terechtkomt waar iedereen elkaar kent. Toch was die levendigheid van korte duur, want al op zondag begon de camping behoorlijk leeg te lopen. Veel mensen braken hun boeltje op en reden terug naar huis. Nu is het hier een stuk rustiger. In plaats van spelende kinderen horen we nu het zachte gezang van vogels en het gezoem van insecten. Het heeft ook wel iets sereens, die stilte – bijna meditatief.
Wat me deze keer helaas wat tegenviel, is het gebruik van de afwasplaatsen. Het viel me op dat veel kampeerders hun rommel gewoon achterlaten. Van de zes wasplekken lagen er op vijf etensresten in de gootsteen, zoals stukjes groente en ander afval. Dat is toch jammer. Het is echt een kleine moeite om even alles netjes achter te laten voor de volgende. Je bent immers niet de enige gebruiker van die plek. En als iedereen een beetje rekening met elkaar houdt, blijft het voor iedereen prettig.
Verder geen klachten hoor! De sfeer is gemoedelijk, iedereen groet elkaar vriendelijk en staat open voor een praatje. Ook de omgeving is prachtig en verrassend. We ontdekken elke dag weer iets nieuws.
Tot slot nog een raadseltje:
We kamperen in Nederland, maar met onze caravan staan we… in ’t Buitenland!
Ontdek meer van Pronkenkronkel
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.