En dan vliegen de weken voorbij zonder dat er ook maar één pronkenkronkel-woord op papier komt. Maar uiteindelijk is het toch weer gelukt: hier is een nieuwe pronkenkronkel.
Waar zal ik beginnen? Laten we even teruggaan naar afgelopen weekend. Zondag begon met een heerlijke lunch samen met mijn zwagers en hun partners. Lekker eten, veel lachen en bijpraten. Daarna door naar een verjaardag van één van mijn pronkenbroers – altijd gezellig. Ook daar werd er veel bijgepraat en vlogen de plannen voor de komende maanden over tafel.
Op een gegeven moment zegt mijn jongste broer: “Als kind snapte ik nooit iets van die posters op jouw kamer. Maar nu je voetbalclub weer in de eredivisie gaat spelen… ben je eigenlijk nog steeds fan?” Zonder iets te zeggen haal ik mijn telefoon tevoorschijn en laat hem trots het logo van Telstar zien. Natuurlijk ben ik nog steeds supporter! En ja, komend seizoen ben ik zeker weer te vinden bij thuiswedstrijden.
“Dan wil ik wel een keer mee,” zegt hij. En kijk, zo is er zomaar weer een Telstar-supporter bij.
Want Telstar is een club waar je niet zomaar fan van bent. Het is de club waar je het stadion binnenloopt en het voelt alsof de tijd heeft stilgestaan. Alles nog precies zoals vroeger: vriendelijk, gemoedelijk, nergens haast of poeha.
Het is misschien niet de grootste of bekendste club, maar dat hoeft ook niet. Telstar is gewoon… Telstar. Een beetje nostalgie, een beetje clubliefde, en vooral heel veel gezelligheid.
En juist daarom blijf ik terugkomen. Niet alleen voor het voetbal, maar ook voor dat gevoel. De geur van gras, het geroezemoes op de tribune, het praatje met de vaste gezichten. Telstar is niet zomaar een club. Telstar is een gevoel. Een stukje thuiskomen in een wereld die altijd maar doordraait.
Ontdek meer van Pronkenkronkel
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.