Nog een paar dagen en het jaar 2025 is verleden tijd. Een jaar waarin veel is gebeurd.
Allereerst ging de website van de “Pronkenkronkel” live. Halverwege februari verscheen hier de eerste Pronkenkronkel, met als onderwerp “Hoe het begon in 2018“.
Maar een belangrijk moment was toch wel 24 februari. Die dag stapte ik voor de allerlaatste keer in de trein naar mijn werk. Mijn laatste werkdag: telefoon en laptop ingeleverd, samen geluncht, afscheid genomen van collega’s — met een traan en een lach. En dan, de volgende ochtend, wakker worden zonder enige verplichting. Een vreemde gewaarwording. Nu mag je, zoals ze dat noemen, van je pensioen gaan genieten.
Op “5 mei” stond mijn kleindochter op het Bevrijdingsfestival in Haarlem. Als erfgoeddrager gaf zij het verhaal van de oorlog door. Trots. Lees ook de berichten over mijn vader en moeder
En dan is het “11 mei”. Na ruim vijftig jaar zit ik weer op de tribune bij een wedstrijd van mijn favoriete club: “Telstar, de Witte Leeuwen“. De laatste competitiewedstrijd: bij winst zouden ze doorgaan naar de nacompetitie. Ze wonnen met 3–0 van FC Emmen. Ook de nacompetitie werd gewonnen en zo spelen ze, na 47 jaar, weer in de eredivisie. Super trots op de mannen van deze club.
In juni stonden we op de camping. Samen met Mirte en onze trouwe viervoeter Bikkel maakten we een wandeling in natuurgebied de **Onneresch**, dat direct aan de camping grenst. Terwijl Bikkel met zijn neus in het gras zijn eigen ontdekkingen deed, raapte Mirte enthousiast allerlei bijzondere stenen op. Met fonkelende ogen zei ze:
“Opa, ik ben een echte goeie “stenen vindelaar“!”
*Vindelaar.* Wat een prachtig zelfverzonnen woord. Niet zomaar een vinder, maar een vindelaar: iemand die met aandacht, liefde en oog voor schoonheid dingen weet te vinden. Met plezier neem ik het op in mijn persoonlijke woordenlijst.
“Amsterdam 750 jaar” werd groots gevierd. Op 21 juni was de ring A10 volledig afgesloten voor verkeer. Waar normaal duizenden auto’s voorbijrazen, stonden nu twee mensen die elkaar het jawoord gaven. In het bijzijn van getuigen, familie, vrienden, bekenden en nieuwsgierige toeschouwers voltrok zich langs de A10 een unieke ceremonie. Hoe bijzonder wil je het hebben? Slechts twintig stellen kunnen zeggen:
“Wij zijn getrouwd op de A10, de ring van Amsterdam.”
Wiebe en Hanna zijn daar één van.
En wat gebeurde er nog meer:
* Met de caravan bezochten we verschillende plekken in Nederland en België
* Sail Amsterdam bezocht
* Bijna de duurste croissant ooit gegeten
* Toch weer een aantal keer de trein ingestapt — voor mij nog altijd de fijnste manier van reizen
* Geëxposeerd tijdens **De Smaken van Schagen**
* Enzovoort, enzovoort
Lees, tijdens een verloren moment, alle berichten uit 2025 nog eens rustig na.
Voor nu wens ik je een hele mooie jaarwisseling en een 2026 waarin je je dromen waarmaakt.
Blijf je de Pronkenkronkel volgen? Abonneer je op de berichtenservice, dan mis je geen enkele Pronkenkronkel.
Ontdek meer van Pronkenkronkel
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.