Pronkenkronkel nr 624
De laatste tijd valt me iets op. Iets waarvan vaak wordt gezegd dat het steeds zeldzamer wordt: vlinders. Toch heb ik er dit jaar al meer gezien dan in de afgelopen jaren bij elkaar. Gisteren, tijdens een wandeling met Bikkel, werd dat opnieuw bevestigd. Terwijl we langs een grote rozebottelstruik liepen, zag ik daar zeker tien vlinders fladderen. Een paar koolwitjes, maar vooral veel atalanta’s, met hun opvallende zwarte vleugels met rode banden. Een prachtig gezicht!
Ik bleef even staan om van het tafereel te genieten en haalde mijn mobiel tevoorschijn in een poging er één te fotograferen. Maar dat bleek nog niet zo eenvoudig. Telkens als ik in de buurt kwam, vlogen ze weer verder. Alsof ze wisten dat ik ze op de foto wilde zetten. Toch maakte dat het moment niet minder mooi. Het blijft bijzonder om zó veel vlinders bij elkaar te zien.
Dat er op sommige plekken minder vlinders zijn, geloof ik graag. Het zal per regio en per soort verschillen. Maar hier, in mijn eigen omgeving, lijkt het dit jaar juist mee te vallen – of misschien zelfs beter te gaan. En eerlijk gezegd stemt me dat hoopvol.
Later die dag stapte ik op de fiets voor een ritje richting de kust. Bij Burgervlotbrug (zoek maar eens op waar dat ligt) moest ik met een pontje naar de overkant van het Noordhollandsch Kanaal. De vlotbrug zelf is helaas stukgereden door een te zware vrachtwagen. Voor fietsers en wandelaars is er gelukkig het pontje, maar ander verkeer moet flink omrijden. Wel een mooi excuus om wat vaker de fiets te pakken.
Via Petten en de prachtige duinen fietste ik naar Sint Maartenszee, om daarna rustig terug naar huis te gaan. Het was een heerlijke dag!
Tot de volgende Pronkenkronkel, en ik wens iedereen een fijne dag toe!
Ontdek meer van Pronkenkronkel
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.